«Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΩΝ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΩΝ & ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ - ΑΝΑΓΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ 200 ΝΕΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΩΝ
§ Οι μηχανικοί βυθίζονται στην απόγνωση
§ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ – Κάθε «φέτος» και …χειρότερα
§ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ – Αύξηση δημοπρατήσεων – Μείωση προϋπολογισμών
§ Ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις
§ Να αξιοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες, του δρος Οδυσσέα Ι. Πυροβολάκη
§ Ο χώρος των μηχανικών δέχεται έναν συνεχή πόλεμο, του Νίκου Στ. Ζυγούρη
§ Δε διαφαίνεται αναπτυξιακή πολιτική, του ΔΣ του ΣΤΕΒ
§ Έρχεται η χαριστική βολή, του Π. Μαυρίδη
§ Στη «δίνη του κυκλώνα» οι Έλληνες αρχιτέκτονες, του δρος Ευάγγελου Λυρουδιά
§ Ζοφερή η κατάσταση, του Ανδρέα Στοιμενίδη
§ Η καθίζηση αγγίζει τον κλάδο δομικών υλικών, του Βασίλη Γούναρη
§ Προϋπόθεση διεξόδου η διαμόρφωση μιας νέας ευρείας κοινωνικής συμφωνίας, του Στέφανου Ξεκαλάκη
§ Περιβάλλον γενικευμένης αβεβαιότητας, του Κώστα Βαφειάδη
§ Εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, εργοδότες χωρίς υποχρεώσεις, της Σταυρούλας Κοιλάκου
§ Απαιτείται η ενίσχυση του κατασκευαστικού κλάδου, του Γεωργίου Αλ. Ρωμοσίου
§ Υπάρχει έλλειψη συγκεκριμένης πολιτικής, του Κων/νου Κουβαρά
§ Το δημόσιο χρέος μειώνεται μεταφερόμενο στις «πλάτες» των εργοληπτικών επιχειρήσεων, του Γεωργίου Βλάχου
§ Το κυριότερο πρόβλημα η έλλειψη έργων, του Κωνσταντίνου Σαββίδη
§ Καταργείται ουσιαστικά το επάγγελμά μας, του Ευσταθίου Μαντηλάρα
Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΑΜΟΙΒΩΝ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ
Σε συνέχεια της κατάργησης των μοναδικών συντελεστών φορολόγησης των εισοδημάτων μας, των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ΤΕΙ και των κολεγίων, καθώς και του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, η κυβέρνηση αποδεικνύει για άλλη μια φορά τη στοχοποίηση των επιστημονικών κλάδων και του τεχνικού κόσμου, ειδικότερα, με την κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών των ιδιωτικών έργων και το άνοιγμα των «κλειστών επαγγελμάτων».
Πρόκειται, ασφαλώς, για βεβιασμένη κίνηση, όμως οι εισηγητές της δεν έχουν αντιληφθεί την πραγματική διάσταση του θέματος και, δυστυχώς, δεν έχουν αξιολογήσει τις επιπτώσεις της στην παραγωγή των ιδιωτικών έργων.
Με δεδομένη την ανυπαρξία διασφαλισμένου συστήματος ποιότητας παραγωγής των έργων, και τις μη επικαιροποιημένες προδιαγραφές μελετών – επιβλέψεων, είναι προφανές ότι θα οδηγηθούμε σε έναν αθέμιτο ανταγωνισμό με άτομα αμφίβολης ακαδημαϊκής και επιστημονικής κατάρτισης.
Οι ελάχιστες αμοιβές εξασφαλίζουν μία ελάχιστη στάθμη ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών που είναι αλληλένδετη με την ποιότητα και το τελικό κόστος του παραγόμενου έργου.
Εάν η πολιτεία επιδιώκει την παραγωγή ασφαλών και ποιοτικών έργων που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις και το κόστος για το οποίο μελετήθηκαν, θα πρέπει κατ’ ελάχιστον να απαιτεί:
§ Ποιοτικές και όχι «φθηνές» μελέτες
§ Υψηλή ποιότητα υπηρεσιών επίβλεψης, συνδυασμένη με τη μέγιστη δυνατή παρουσία – εμπλοκή του μελετητή στη φάση κατασκευής του έργου.
§ Δίκαιη και ορθολογική κατανομή των ευθυνών όλων των συντελεστών παραγωγής, συνδυασμένη με την αποποινικοποίηση του επαγγέλματος του μηχανικού.
§ Άμεση θεσμοθέτηση του Μητρώου Κατασκευαστών Ιδιωτικών Έργων (ΜΗ.Κ.Ι.Ε.)
§ Εκσυγχρονισμός των προδιαγραφών των έργων
§ Έλεγχο όλων των κατασκευών
§ Επιμόρφωση και πιστοποίηση του τεχνικού προσωπικού παραγωγής
Βέβαια, η μακρόχρονη βιωσιμότητα του ΤΣΜΕΔΕ προϋποθέτει:
§ την ασφαλή και ανεξάρτητη διαχείριση των αποθεματικών και όχι τη χρηματοδότηση άλλων χρεοκοπημένων Ταμείων,
§ τη λειτουργία της Διεύθυνσης Εγγυοδοσίας και Πιστοδοσίας (Εγγυητικές Επιστολές) με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια,
§ την ασφάλιση της ιδιότητας του επαγγέλματός μας.
Είναι βέβαιο, ότι κανείς συνάδελφος και ειδικά νέος, δε θα «πειστεί» να πληρώνει τις σημερινές ασφαλιστικές εισφορές με τις προβλεπόμενες συντάξιμες παροχές του νομοσχεδίου (588,81 € μετά από 35 χρόνια).
Με δεδομένα:
i. τα αποθεματικά του Ταμείου μας,
ii. τη διατήρηση της εγγυοδοσίας και πιστοδοσίας του ΤΣΜΕΔΕ,
iii. την κατάργηση της τριμερούς χρηματοδότησης από την 1η.1.2018,
iv. τα συμπεράσματα της ειδικής αναλογιστικής μελέτης και του αναλογιστικού παρατηρητηρίου του ΤΕΕ,
v. τη σύνταξη νέας αναλογιστικής μελέτης με βάση νέα σενάρια εισφορών – παροχών για τους ασφαλισμένους μας.
Σήμερα, που με το ψηφισμένο «Μνημόνιο»:
§ διακυβεύεται η ύπαρξη του Φορέα,
§ έχει μπει ταφόπλακα στο Ασφαλιστικό, ιδιαίτερα των νέων Μηχανικών,
§ αυξάνει η ανεργία στον Κλάδο,
§ παραμένουν τα χρέη του Δημοσίου σε εταιρείες και μεμονωμένους Μηχανικούς,
Πρέπει οι ηγεσίες των παρατάξεων, αιρούμενες στο ύψος των απαιτήσεων της κρίσης να προσδιορίσουν στόχους για την αναίρεση των παραπάνω.
Μόνο μια διοίκηση που θέτει στόχους, μπορεί να κάνει πράγματα για τα οποία όλοι θα θυμόμαστε θετικά. Αυτό αποτελεί υποχρέωση όλων των εκλεγέντων και σε αυτή την κατεύθυνση ζητώ τη στράτευση όλων μας.
Ο λόγος τώρα ανήκει στις παρατάξεις και κυρίαρχα στους υποψηφίους για τα Όργανα που, πέραν της τυπικότητας της διαδικασίας εκλογής, πρέπει:
§ να βγουν και να μιλήσουν για προγραμματικές θέσεις,
§ για δεσμεύσεις,
§
1. Δημιουργούνται 2 ακόμη «νέες γενιές» ασφαλισμένων,
2. Εισάγεται – θεσπίζεται η δυνατότητα (άρθρο 46) του έντοκου δανεισμού μεταξύ των φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, με όποιους κινδύνους αυτό εγκυμονεί για τα αποθεματικά των υγιών Ταμείων, όπως το δικό μας.
Ειδικά για εμάς τους μηχανικούς:
1. Μας εξαιρεί (ως ΕΤΑΑ) από την περαιτέρω συγχώνευση των ταμείων (άρθρο 27, παρ.7) καταργώντας όμως (από την 1η.1.2018) την τριμερή χρηματοδότηση
2. Υπάγει υποχρεωτικά στον κλάδο κύριας σύνταξης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (άρθρο 27, παρ.6) τους από 1.1.2013 προσλαμβανομένους συναδέλφους μας στο Δημόσιο, τα ΝΠΔΔ και τους ΟΤΑ α’ και β’ βαθμίδας, καταργώντας έτσι μέρος του κυρίαρχου χαρακτηριστικού του Ταμείου μας, της ασφάλισης της ιδιότητας του μηχανικού
3. Επιβάλλει στους μηχανικούς που έχουν ενταχθεί στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης πριν την 1.1.1993 και ασκούν σήμερα δραστηριότητα που υπάγεται στην ασφάλιση του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ), να υπάγονται και να πληρώνουν εισφορές υποχρεωτικά και στον ΟΑΕΕ
4.
ΣΥΝΘΕΣΗ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΕΕ-ΑΜ.
Η συγκρότηση της νέας Διοικούσας Επιτροπής και η εκλογή του προέδρου του ΤΕΕ, για τα επόμενα 3 δύσκολα χρόνια, δεν θα αφορά απλά μια διοίκηση, όπως αυτό μεταπολιτευτικά καθιερώθηκε, αλλά μια ομάδα ανθρώπων που θα φέρουν τη μεγάλη ευθύνη της ύπαρξης του ίδιου του ΤΕΕ και κατ’ επέκταση της επαγγελματικής υπόστασης χιλιάδων Ελλήνων μηχανικών.
Η νέα Διοικούσα Επιτροπή θα έχει να διαχειριστεί προβλήματα και θέματα πρωτόγνωρα για τη γενιά μας, μέσα σε μια γενικευμένη αγωνία, εξειδικευμένη, όμως, σε ό,τι αφορά τα μέλη του ΤΕΕ, που οφείλει να προστατεύσει, να προτρέψει και να ενθαρρύνει.
Η αποχή των πολλών από τις κάλπες στην τελευταία ψηφοφορία, έστειλε και πάλι το μήνυμα της καθομολογούμενης αίσθησης ότι το ΤΕΕ έχει εγκλωβιστεί στις ξεπερασμένες κομματικές αντιλήψεις, στις βολεμένες παρέες, στους προσωπικούς υπολογισμούς και στους βαθιά ριζωμένους μηχανισμούς, που συντηρούν ό,τι προ πολλού όφειλε να αλλάξει.
Το ΤΕΕ-ΑΜ πρέπει να είναι αυτόφωτο, ανεξάρτητο και να αντλεί τη δυναμική του από χιλιάδες μέλη του, που έχουν και γνώση και εμπειρία και διάθεση διαρκώς ανανεωμένη κι ας εξαντλείται καθημερινά στους εφιαλτικούς διαδρόμους μιας Δημόσιας Διοίκησης και μιας κρατικίστικης αντίληψης, που, κυριολεκτικά, αρρώστησε τη χώρα.
Είναι κρίσιμα χρόνια, δύσκολα και σχεδόν αδιέξοδα. Ένα μεγάλο μέρος της δυσκολίας οφείλεται στους κοντόφθαλμους εγκλωβισμούς, βαθιά ριζωμένους μηχανισμούς, στενόμυαλους πολλές φορές προσωπικούς υπολογισμούς που προκαλούν την απίστευτη σε αριθμούς αποχή από κάλπες και διαδικασίες εκλογής μηχανικών. Πόσο ανεύθυνος κι εγκλωβισμένος μπορεί να είναι κάποιος, όταν δεν το αναλύει και δεν το αξιολογεί αυτό;
Στο τέλος της θητείας της, η νέα Διοικούσα, θα έχει απολογηθεί για πολλά! Ας μοιραστεί το βάρος των διεκδικήσεων, η ευθύνη των αποφάσεων και η αναγκαιότητα των χειρισμών, στο σύνολο των δυνάμεων της τελευταίας ψηφοφορίας.
§ Ο προσχηματικός διάλογος με διαδικασίες – express, που υιοθέτησε και αυτή η κυβέρνηση και στον οποίο δεν κληθήκαμε καν για να συμμετέχουμε (!!!) θα οδηγούσε για άλλη μία φορά, με μαθηματική ακρίβεια, σε λύσεις πρόχειρες, επιφανειακές και αποσπασματικές.
§ Οι καθαρά λογιστικές προσεγγίσεις, και μάλιστα σε συνθήκες δημοσιονομικής και οικονομικής κρίσης, για τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, όσο και οι αποσπασματικές προτάσεις για την αύξηση των ορίων ηλικίας, χωρίς διαρθρωτικές αλλαγές στις δομές της ελληνικής οικονομίας και χωρίς προτάσεις – παρεμβάσεις στον τομέα της απασχόλησης, θα έχουν ως μόνο αποτέλεσμα τη «μετακίνηση» ενός σημαντικού αριθμού συμπολιτών μας από τον κλάδο των συνταξιούχων στον κλάδο των ανέργων και μάλιστα με δυσμενέστερες επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία.
§
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου